به گزارش مشرق، ســـفیران فــــرهــنگ سختکوشی و خیر جمعی؛ کلیدواژه‌هایی ابداعی که آن طرف مرزها نمونه‌ای ندارد و زاییده یک تفکر پایان‌نامه‌ای است. این طرح آن‌طور که در رابطه با آن نوشته و گفته شده است قصد معرفی و زدودن گرد بی‌توجهی از برخی مشاغل را دارد و کودکان دو تا 12 ساله ابزار مسئولان این ماجرا جهت پیش برد اهداف خود هستند و گویا سواری روی موج گرایش به مقولات مجازی را به مقابله با آن ترجیح داده‌اند.
تا بوده، دیده و شنیده‌ایم همواره از پدر و مادر که بزرگان خانواده در محدوده خانوادگی هستند تا مسئولان و سیاستگذاران کلان کشور همگی سعی در تقبیح گزاره‌های منفی فضای مجازی و تمجید واقعیات و امور عملی داشته‌اند و در همین مسیر چه جلسات و همایش‌ها برگزار و هزینه‌هایی که نشده است. حالا وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی با ایجاد طرح «سفیران فرهنگ سختکوشی و خیرجمعی» سعی در استفاده از فضای مجازی در جهت مثبت دارد. حالا باید به تشریح این موضوع بنشینیم و ببینیم چگونه می‌توان تناقض موجود بین گزاره نه به فضای مجازی و بهره‌برداری از آن برای کودکان را با آری به بهره‌برداری کلان از آن حل و فصل کرد.
بی نظیر جلالی، مدیرکل امور فرهنگی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی به واکاوی جوانب مختلف این طرح پرداخت و گفت: «این طرح در راستای ارتقا و متعالی کردن فرهنگ کار و تلاش ایجاد شده است. از آنجا که در همه دنیا به‌منظور تاثیرگذاری بیشتر سیاست‌ها و تصمیم‌گیری‌ها از کودکان به‌عنوان مبلغین موثر استفاده بسیار می‌شود و ظرفیت‌های این طبقه سنی مغتنم شمرده می‌شود ما نیز تصمیم گرفتیم به‌منظور ارزش‌گذاری و فهم جایگاه اصلی برخی مشاغل از این ظرفیت استفاده کنیم تا هیچ کودک و فرزندی از بیان شغل پدر خود سرافکنده و شرمسار نباشد. چگونگی اجرای طرح هم به این صورت است که کودکی که دارای صفحه مجازی پرمخاطب است به محل‌های مرتبط با بعضی مشاغل می‌رود و با صاحبان آنها عکس می‌گیرد و تصویر آن را در صفحه خود منتشر می‌کند و ذیل آن به توضیح ارزش و جایگاه آن شغل می‌پردازد.»
وی در ادامه با بیان این ادعا که در کشور کار به اندازه کافی وجود دارد و بیکاری موجود نیست، ادامه داد: «به دلیل تصویر بدی که از برخی مشاغل در اذهان و فهم عمومی جامعه شکل گرفته است، جوانان راغب به حضور در آنها نیستند و همواره درپی کسب فرصت پشت میزنشینی هستند تا کار کنند در حالی که ما نیازمند حضور افراد در تمامی زمینه‌ها هستیم. اگر این امر شکل بگیرد دیگر بیکار در کشور نخواهیم داشت.»
جلالی با اشاره به روانشناسی به‌عنوان رشته تحصیلی خود و اهمیت این موضوع در فهم کنش‌های اجتماعی و فرهنگی افزود: «من در دوران تحصیل روی صفحات پرفالوور اینستاگرام مدت‌ها تحقیق و تمرکز داشتم. متاسفانه چون تعداد زیادی از صاحبان این صفحات از افراد طبقات بالایی جامعه و از سرمایه‌داران هستند غالبا به تبلیغ و ترویج تجملات، فلان برند و فلان شرکت خاص می‌پردازند و عملا فضای مسمومی وجود دارد که با هیچ‌یک از خواسته‌ها و سیاست‌های فرهنگی و اجتماعی ما منطبق نیست. همین امر البته آفت‌های بسیاری را هم به‌دنبال داشته است و برای مثال شما به آمار خودکشی‌ها دقت بکنید که همواره بیشترین تعداد مربوط به افراد همین طبقات اجتماعی است که به ظاهر هیچ‌کمبودی ندارند. از همین جهت همواره در مسیر سیاستگذاری‌های فرهنگی و اجتماعی ما از این طبقه غافل شده‌ایم و به طبقات متوسط رو به پایین پرداخته‌ایم. به همین خاطر ما تصمیم گرفته‌ایم این افراد و کودکان را نیز در جهت بهره‌برداری مثبت در طرح دخیل کنیم.»
مدیرکل امور فرهنگی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی با اشاره به عدم استقبال بسیاری از این کودکان و البته خانواده‌های آنان، گفت: «متاسفانه نگاه‌های مادی و منفعت‌طلبانه باعث شده است که بسیاری از خانواده‌هایی که فرزندان‌شان صاحب صفحات پرفالوور هستند با این طرح و پیشنهاد ما همکاری نکنند. عقیده ما این بود که بتوانیم از همه ظرفیت استفاده کنیم که تا اینجا نتوانستیم همه این صفحات را هماهنگ کنیم. ما علاوه‌بر ارتباط مستقیم با خانواده‌های این افراد که در اصل صاحبان صفحات هستند با ان‌جی‌اوها و فعالان این حوزه نیز به گفت‌وگو پرداخته و نظرات آنها را نیز سنجیده‌ایم. تعدادی از روانشناسان و جامعه‌شناسان را نیز دعوت به نظرخواهی و نظرسنجی در این رابطه کرده‌ایم که البته آنها نیز درخواست‌های مادی داشته‌اند.»
وی با بیان این نکته که در حال حاضر در حال حرکت به صورت چراغ خاموش و آهسته در این طرح هستیم ادامه داد: «اصل اجرای طرح قرار است در سال 97 اتفاق بیفتد و در حال حاضر یکسری اقدامات صورت گرفته است و کاملا نامحسوس بوده است. در آینده‌ای نزدیک قرار است یک کمیته سیاستگذاری در این زمینه شکل بگیرد تا طرح به خوبی پیش برود. در ضمن ما علاوه‌بر این طرح در نظر داریم تا اقدامات بعدی را نیز ساماندهی کنیم. باغ کار، اردوی کار و پکیج آموزشی خانواده‌ها و... گوشه‌ای از اقدامات ثانویه است که در حال سیاستگذاری و تامل و تفکر در ارتباط با آن هستیم و گستره فعالیت را حجیم‌تر خواهیم کرد.»
جلالی با بیان این موضوع که این طرح به سایر استان‌ها و شهرستان‌ها نیز سرایت داده شده است، افزود: «از مسئولان شهری و استانی خواسته‌ایم تا افراد شاخص و تاثیرگذار استان خود را معرفی کنند و تا به اینجا هم خوب پیش رفته است. مثلا یکی از استان‌ها قهرمانان ورزشی، علمی و افراد پرطرفدار در فضای مجازی را به‌عنوان کودکان شاخص استان خود معرفی کرده‌اند.»
اینها بخشی از گفت‌وگوی بی‌نظیر جلالی، مدیرکل امور فرهنگی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی بود که به صورت توضیحی کلی در ارتباط با انگیزه‌های وزارت کار در ایجاد چنین طرحی صورت پذیرفت. بعد از آن تعدادی سوال در ارتباط با آسیب‌ها و مشکلاتی که این طرح می‌تواند داشته باشد و در جامعه ایجاد کند، مطرح شد و جلالی به آنها پاسخ داد.
بی‌نظیر جلالی در پاسخ به این سوال که چرا وقتی همه دستگاه‌های سیاستگذاری و خانواده‌ها در جهت نفی جذب فرزندان به دستگاه‌های تلفن همراه و حضور در فضای مجازی حرکت می‌کنند، شما تصمیم به جذب کودکان دو تا 12 ساله به این فضا گرفته‌اید، گفت: «اگر ما این کار را نکنیم آیا دیگر کودکان به این سمت نخواهند رفت؟ چه ما این طرح را اجرا کنیم و چه جلوی آن را بگیریم، خانواده‌ها و کودکان در فضای مجازی حضور خواهند داشت پس بهتر است ما هم از آنها استفاده کنیم.»
وی با اشاره به این موضوع که تضمین اجرای درست این طرح در گرو یک تعهد قانونی و قضایی است، افزود: «این شبهه که اگر بعد از تبلیغ و انتشار تصاویر مربوط به این طرح در صفحه یکی از این کودکان آنها به تبلیغاتی خارج از عرف جامعه بپردازند و با مشروعیتی که از وزارتخانه به دست آورده‌اند بازی کنند و آن را زیرپا بگذارند چه کسی با آنها برخورد خواهد کرد، شبهه درستی است. اما برای جلوگیری از این موضوع ما از خانواده‌های این کودکان تعهد می‌گیریم و این تعهد یک بار قانونی و قضایی دارد که اگر تخلفی از آنها سر زد با آنها برخورد صورت بگیرد!»
مدیرکل امور فرهنگی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی در ارتباط با این سوال که چرا وزارتخانه یک صفحه مجازی تحت اختیار و نظارت خود برای این طرح ایجاد نمی‌کند تا کودکان مختلف در آن حضور یابند و از این ظرفیت استفاده کنند، خاطرنشان کرد: «بستر مناسب و زیرساخت‌های لازم در این رابطه وجود ندارد والا به فکر خودمان هم رسیده بود!» جلالی با جدید خواندن این طرح در سیاست‌های فرهنگی و اجتماعی کشور افزود: «این موضوع پایان‌نامه من بوده است که مدت‌ها روی آن تامل کرده‌ام. با این وجود از نظرات سایرین نیز استفاده می‌کنیم.»
وی در جواب این پرسش که چرا تا به اینجا که مدتی از آغاز فعالیت‌ها برای اجرای این طرح گذشته است کمیته سیاستگذاری تشکیل نشده و به صورت کلی بر توقف فعالیت اینستاگرام طرح جایگزین چه خواهد بود، ادامه داد: «متاسفانه دوستانی که از آنها دعوت شده تا در این رابطه تصمیم‌گیری کنند و در کمیته حضور یابند درخواست مادی دارند و ما توان پرداخت آن را نداریم. در رابطه با توقف فعالیت اینستاگرام هم که خب مگر تا الان شبکه اجتماعی‌ای در کشور متوقف شده است؟!»
طرحی برای غرق ساختن کودکان در افکار
امان‌ا... قرایی‌مقدم، جامعه‌شناس و مدرس دانشگاه در ارتباط با اجرای چنین طرحی ، گفت: «استفاده و البته بیشتر سوءاستفاده‌ها از فضای مجازی در جامعه کنونی یک بلای فراگیر است که متاسفانه تمام طبقات جامعه را درگیر خود کرده است. کودکان هم به‌عنوان یکی از همین طبقات اجتماعی مبتلا به استفاده از این فضا هستند که البته به دلیل کمبود تجربه و توان تشخیص و تعقل در رابطه با آن دچار مشکلات بسیاری خواهند شد و به‌طور کلی ترغیب و توصیه آنها به استفاده از این فضا به هر نام و طرح و پویشی برای آنها مضر خواهد بود.»
وی با اشاره خاص و تحلیل خاص این طرح که در وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی در حال بررسی و در شرف اجراست، ادامه داد: «این نوع استفاده از کودکان و ظرفیت‌هایی که به وسیله والدین آنها در فضای مجازی استفاده شده، نوعی تلقین وجهه نامناسب است. این طرح در صدد غرق ساختن کودکان در افکار و گزاره‌هایی است که کودک هیچ درکی از آن ندارد. این طرح صرفا به دنبال استفاده ابزاری از کودکان و توانمندی‌های آنان است، بدون در نظر گرفتن تبعاتی که چنین امری می‌تواند در آینده برای آنها داشته باشد.»
این جامعه‌شناس و مدرس دانشگاه در پایان با بیهوده خواندن اجرای چنین طرح‌هایی در سطوح عالی سیاستگذاری، افزود: «این یک تناقض آشکار بین خواست‌های کلی سیاست‌های کلان فرهنگی و اجتماعی است که در جهت نفی استفاده کودکان از فضای مجازی در سنین پایین امر می‌کند. این سیاست نیازمند تامل و آسیب‌شناسی بیشتری است چراکه عدم توجه و رفع اشکالات منجر به سوخت استعدادهای فراوانی در کشور خواهد شد.»
در پایان و بعد از گفت‌وگو با صاحب‌نظران آن چیزی که باید مدنظر قرار گیرد حواشی سوار بر متن این طرح است که شبهات زیادی را به آن تحمیل می‌کند و انتظار می‌رود مسئولان امر در مدت زمان باقی‌مانده تا اجرای تمام و کمال آن این شبهات را مدنظر قرار داده و رفع و رجوع کنند. استفاده از نظرات کارشناسان و صاحب‌نظران روانشناس و جامعه‌شناسان خبره با صرف هر مقدار از هزینه نیاز اصلی چنین طرح‌هایی خواهد بود. عدم همسان‌سازی توانمندی‌های خاص کودکان همچون موفقیت‌های علمی و ورزشی و... با یک برتری مجازی از ابتدایی‌ترین‌های لازم برای تحقق هر مشی و سیاستی است که باید درنظر قرار گیرد تا تبعات آن دامن‌گیر احساسات و اعتماد به‌نفس کودکان در آینده نشود.
منبع: فرهیختگان
